امام علی علیه‌السلام مَثَل اَعلای عرفان و قطب و مقتدای همه عارفان، در محراب نماز به شهادت رسید، پس چگونه می‌توان عارف بود اما آداب شریعت را نادیده گرفت و به بهانه این که سالک، مست خداست در هنگام مستی، نماز بر او واجب نیست و تکالیف از او ساقط می‌گردد؟!
محی‌الدین عربی می‌نویسد:
و مِن اللّه أرجو أنْ أکون مِمَّن أید فتأید و قیدنا بالشرع المطهر المحمدی فتقّید و قید و حشر نا فی زمرته کما جعلنا مِن أمته؛١
امیداوارم که خدای تعالی مرا از گروهی قرار دهد که از تأییدشدگان و مقید به احکام شریعت مطهر محمدی می‌باشند؛ همان‌طور‌که در دنیا ما را از امت او قرار داد، در آخرت نیز در ردیف پیروان او قرارمان دهد.
قیصری که خود، شارح کتاب فصوص الحکم می‌باشد در باب اینکه عارفان الهی، مردمانی دین‌دار و پای‌بند به شریعت‌اند می‌گوید:
فالواجبُ علی الطالبِ المسترشدِ اتباعُ علماء الظاهر فی العبادات و الطاعات و الانقیاد لعلم الشریعه…؛٢
بر سالک، تبعیت از علمای شرع در عبادات و طاعات و پای بندی به علم شریعت، واجب است.بزرگان دین ما و پیشوایان معصوم علیهم‌السلام که کامل‌ترینِ انسان‌ها بوده‌اند تا آخر عمر، مقید به آداب شریعت بودند. پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و امیر مؤمنان علیه‌السلام و دیگر معصومان تا آخرین روزهای حیات خویش به آداب و احکام شریعت، پای‌بند بودند، نماز می‌خواندند، روزه می‌گرفتند و حلال و حرام خدا را برای مردم بیان می‌کردند. امام علی علیه‌السلام مَثَل اَعلای عرفان و قطب و مقتدای همه عارفان، در محراب نماز به شهادت رسید، پس چگونه می‌توان عارف بود اما آداب شریعت را نادیده گرفت و به بهانه این که سالک، مست خداست در هنگام مستی، نماز بر او واجب نیست و تکالیف از او ساقط می‌گردد؟!
١. فصوص الحکم، محى‌الدين‌بن‌عربى.
٢. شرح قيصرى بر فصوص الحکم.