(١٩۵٣) اگر زن بچه‌‌اى را با شرایطى که بعداً گفته خواهد شد، شیر دهد، آن بچه به واسطه شیر خوردن به افراد ذیل مَحرَم مى‌‌شود:
١ ـ خود زن، و او را مادر رضاعى مى‌‌گویند. ٢ ـ شوهر زن که شیر مال اوست، و او را پدر رضاعى مى‌‌گویند. ٣ ـ پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند. ۴ ـ بچه‌‌هایى که از آن زن به دنیا آمده‌‌اند، یا بعداً به دنیا مى‌‌آیند. ۵ ـ بچه‌‌هاى اولاد آن زن هر چه پایین آیند، چه از اولاد او به دنیا آمده، یا اولاد او آن بچه‌‌ها را شیر داده باشند. ۶ ـ خواهر و برادر آن زن، اگر چه رضاعى باشند، یعنى به واسطه شیر خوردن، با آن زن خواهر و برادر شده باشند. ٧ ـ عمو و عمه آن زن، اگر چه رضاعى باشند. ٨ ـ دایى و خاله آن زن، اگر چه رضاعى باشند. ٩ ـ اولاد شوهر آن زن، که شیر مال آن شوهر است، هر چه پایین آیند. ١٠ ـ پدر و مادر شوهر آن زن، که شیر مال آن شوهر است، هرچه بالا روند. ١١ ـ خواهر و برادر شوهر که شیر مال اوست، اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند. ١٢ ـ عمو، عمه، دایى و خاله شوهر که شیر مال اوست، هر چه بالا روند، اگر چه رضاعى باشند. همچنین عده دیگرى که در مسائل بعد گفته مى‌‌شود.
(١٩۵۴) اگر زن بچه‌‌اى را با شرایطى که بعداً گفته مى‌‌شود شیر دهد، پدر آن بچه بنا بر اظهر و احوط، نمى‌‌تواند با دخترهایى که از آن زن به دنیا آمده‌‌اند ازدواج کند. همچنین نمى‌‌تواند با دخترهاى شوهر که شیر مال اوست ازدواج نماید، بلکه احتیاط واجب آن است که دخترهاى رضاعى او را هم براى خود عقد ننماید، ولى جایز است با دخترهاى رضاعى آن زن ازدواج کند.
(١٩۵۵) اگر زن بچه‌‌اى را با شرایطى که گفته مى‌‌شود شیر دهد، شوهر آن زن، که صاحب شیر است، به خواهرهاى آن بچه، محرم نمى‌‌شود.
(١٩۵۶) اگر زن بچه‌‌اى را شیر دهد، به برادرهاى آن بچه محرم نمى‌‌شود. همچنین خویشان آن زن، به برادر و خواهر بچه‌‌اى که شیر خورده، محرم نمى‌‌شوند.
(١٩۵٧) اگر مرد با زنى که دخترى را شیر کامل داده، ازدواج و با آن زن نزدیکى نماید، دیگر نمى‌‌تواند آن دختر را براى خود عقد کند.
(١٩۵٨) اگر مرد با دخترى ازدواج کند، بنابر احتیاط واجب دیگر نمى‌‌تواند با زنى که آن دختر را شیر کامل داده ازدواج نماید.
(١٩۵٩) مرد با دخترى که مادر یا مادربزرگ مرد، او را شیر کامل داده نمى‌‌تواند ازدواج نماید. همچنین اگر زن پدر مرد، از شیر پدر او، دخترى را شیر داده باشد، آن مرد نمى‌‌تواند با آن دختر ازدواج نماید، و چنانچه شخصى دختر شیر خوارى را براى خود عقد کند، و بعداً مادر یا مادر بزرگ، یا زن پدر او از شیر پدر آن شخص، آن دختر را شیر دهد، عقد باطل مى‌‌شود.
(١٩۶٠) با دخترى که خواهر، یا زن برادر انسان از شیر برادرش او را شیر کامل داده، نمى‌‌توان ازدواج کرد، و همچنین است اگر خواهرزاده یا برادرزاده یا نوه خواهر، یا نوه برادر انسان آن دختر را شیر داده باشد.
(١٩۶١) اگر زن نوه دخترى خود را شیر دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مى‌‌شود، و همچنین است اگر بچه‌‌اى را که شوهر دخترش، از زن دیگر دارد شیر دهد، ولى اگر نوه پسرى خود را شیر دهد، زن پسرش، که مادر طفل شیر خوار است، بر شوهر خود حرام نمى‌‌شود.
(١٩۶٢) اگر زن پدر دخترى، بچه شوهر آن دختر را از شیرآن پدر شیر دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مى‌‌شود، چه بچه از همان دختر یا از زن دیگر شوهر او باشد.