(۶٣٨) نمازهاى مستحبى زیاد است و آنها را نافله گویند. در بین نمازهاى مستحبى به خواندن نافله هاى شبانه روز بیشتر سفارش شده و آنها، در غیر روز جمعه، سى و چهار رکعتند که هشت رکعت آن نافله ظهر و هشت رکعت نافله عصر و چهار رکعت نافله مغرب و دو رکعت نافله عشا و یازده رکعت نافله شب و دو رکعت نافله صبح مى‌‌باشد. و چون دو رکعت نافله عشا راباید نشسته خواند، یک رکعت حساب مى‌‌شود. ولى در روز جمعه بر شانزده رکعت نافله ظهر و عصر، چهار رکعت اضافه مى‌‌شود که تمام آن را مى‌‌توان قبل از ظهر بجا آورد.
(۶٣٩) از یازده رکعت نافله شب، هشت رکعت آن باید به نیت نافله شب و دو رکعت آن به نیت نماز « شَفْع » و یک رکعت آن به نیت نماز « وَتْر » خوانده شود. و دستور کامل نافله شب در کتاب‌‌هاى دعا گفته شده است.
(۶۴٠) نافله ظهر و عصر را در سفر یعنى در جایى که باید نماز ظهر و عصر را شکسته بخواند ساقط مى‌‌شود؛ و امّا در جایى که مخیر است نمازش را تمام و یا شکسته بخواند اظهر عدم سقوط نافله ظهر و عصر است؛ و امّا در نافله عشا اظهر عدم سقوط آن در سفر است ولى احتیاط این است که به نیت این که شاید مطلوب باشد بجا آورد.