(١۵٨۶) انسان باید زکات فطره را به قصد قربت، یعنى براى انجام فرمان خداوند بدهد و موقعى که آن رامى‌‌دهد، نیت دادن فطره نماید.
(١۵٨٧) اگر پیش از ماه رمضان یا در ماه رمضان به فقیر قرض بدهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعى ندارد.
(١۵٨٨) گندم یا چیز دیگرى که براى فطره مى‌‌دهد، باید با جنس دیگر یا خاک مخلوط نباشد یا اگر مخلوط است، چیزى که مخلوط شده به قدرى کم باشد که قابل توجه نباشد و اگر بیش از این مقدار باشد در صورتى صحیح است که خالص آن به یک صاع برسد، ولى اگر مثلا یک صاع گندم با چندین من خاک مخلوط باشد، که خالص کردن آن خرج یا کار بیشتر از متعارف دارد، دادن آن کافى نیست.
(١۵٨٩) اگر فطره را از چیز معیوب بدهد کافى نیست.
(١۵٩٠) کسى که فطره چند نفر را مى‌‌دهد، لازم نیست همه را از یک جنس بدهد و اگر مثلا فطره بعضى را گندم و فطره بعض دیگر را جو بدهد کافى است، و همچنین مى‌‌تواند بعضى را جنس و بعضى دیگر را قیمت بدهد، خواه قیمت همان جنس یا قیمت جنس دیگر، ولى بنا بر احتیاط واجب یک فطره را از دو جنس ندهد و اگر قیمت را مى‌‌دهد قیمت دو جنس را مخلوط نکند.
(١۵٩١) افضل این است که زکات فطره را از خرما بدهد و بعد از آن کشمش و بعد از آن خوراک غالب مردم شهر، ولى اگر شخصى خوراک غالبش غیر از خوراک غالب مردم شهر بود، بعید نیست که بعد از خرما و کشمش، دادن فطره از همان خوراک خودش افضل باشد، نه خوراک غالب مردم شهر.
(١۵٩٢) کسى که نماز عید فطر مى‌‌خواند، بنابر احتیاط واجب باید فطره را پیش از نماز عید بدهد، ولى اگر نماز عید نمى‌‌خواند، مى‌‌تواند فطره را تا ظهر به تأخیر بیندازد؛ و ابتداى وقت واجب شدن فطره، وقت رؤیت هلال عید است.
(١۵٩٣) اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتیاط مستحب آن است که بعداً قضا کند، ولى‌‌اظهر این‌‌است که زکات فطره دیگر براو واجب نیست ولى‌‌معصیت کرده‌‌است.
(١۵٩۴) اگر مالى را که براى فطره کنار گذاشته از بین برود، چنانچه دسترسى به فقیر داشته و دادن فطره را تأخیر انداخته، باید عوض آن را بدهد، و همچنین است اگر دسترسى به فقیر نداشته ولى در نگهدارى آن کوتاهى کرده باشد، و اگر در نگهدارى آن کوتاهى نکرده باشد نیز بنابراحتیاط واجب ضامن است.
(١۵٩۵) اگر در محل خودش مستحق پیدا شود، احتیاط مستحب آن است که فطره را به جاى دیگر نبرد و اگر به جاى دیگر ببرد و تلف شود، باید بنا بر احتیاط عوض آن را بدهد.