(٢٢٠١) کسانى که به واسطه خویشى ارث مى‌‌برند سه دسته یا طبقه هستند:
طبقه اول: پدر و مادر و اولاد میت است و با نبودن اولاد، اولاد اولاد، هرچه پایین آیند، که هر کدام آنان که به میت نزدیکتر است ارث مى‌‌برد بدین معنى که مثلا اگر نوه میت هست نتیجه او ارث نمى‌‌برد. و تا یک نفر از این طبقه هست طبقه دوم ارث نمى‌‌برند، مگر این که کسى که از طبقه اول وجود دارد، شرعاً از ارث ممنوع شود، که در این صورت نوبت به طبقه دوم مى‌‌رسد.
طبقه دوم: جدّ، یعنى پدر بزرگ و پدر او، هرچه بالا رود، و جدّه، یعنى مادربزرگ و مادر او، هر چه بالا رود، پدرى باشد یا مادرى؛ و خواهر و برادر، و با نبودن برادر و خواهر، اولاد ایشان، هرکدام آنان که به میت نزدیکتر است ارث مى‌‌برد که معناى آن در طبقه اول گفته شد. و تا یک نفر از این طبقه هست طبقه سوم ارث نمى‌‌برند.
طبقه سوم: عمو، عمه، دایى، خاله، هرچه بالا روند، و اولاد آنان هرچه پایین آیند، و تا یک نفر از عموها، عمه‌‌ها، دایى‌‌ها و خاله‌‌هاى میت زنده‌‌اند، اولاد آنان ارث نمى‌‌برند، ولى اگر میت عموى پدرى و پسر عموى پدر و مادرى داشته باشد، و غیر از اینها وارثى نداشته باشد، ارث به پسر عموى پدر و مادرى مى‌‌رسد و عموى پدرى ارث نمى‌‌برد. اگر میت وارثى از قبیل پسر یا دختر عمو، یا پسر یا دختر عمه، یا پسر یا دختر دایى، یا پسر یا دختر خاله که از طرف پدر و مادر هستند و از طرف دیگر عمو یا عمه یا دایى یا خاله از طرف پدر یا فقط مادر دارد، احتیاط در این است که دو طبقه با هم صلح نمایند.
(٢٢٠٢) اگر عمو، عمه، دایى و خاله خود میت و اولاد آنان و اولاد اولاد آنان نباشند، عمو، عمه، دایى و خاله پدر و مادر میت ارث مى‌‌برند، و اگر اینها نباشند اولادشان ارث مى‌‌برند، و اگر آنها هم نباشند عمو، عمه، دایى و خاله جد و جده میت، و اگر اینها هم نباشند، اولادشان ارث مى‌‌برند.
(٢٢٠٣) زن و شوهر به تفصیلى که گفته خواهد شد از یکدیگر ارث مى‌‌برند.