(۴١٣) زن‌‌هاى حائض بر شش قسمند:
١_ صاحب عادت وقتیه و عددیه؛ و آن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معین خون حیض ببیند و شماره روزهاى حیض او هم در هر دو ماه یک اندازه باشد، مثل آن که دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم آن خون ببیند.
٢_ صاحب عادت وقتیه؛ و آن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معین، خون حیض ببیند ولى شماره روزهاى حیض او در هر دو ماه یک اندازه نباشد، مثلا دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببیند ولى ماه اول روز هفتم و ماه دوم روز هشتم از خون پاک شود.
٣_ صاحب عادت عددیه؛ و آن زنى است که شماره روزهاى حیض او در دو ماه پشت سر هم به یک اندازه باشد، ولى وقت دیدن آن دو خون یکى نباشد، مثل آن که ماه اول از پنجم تا دهم و ماه دوم از دوازدهم تا هفدهم خون ببیند.
۴_ مضطربه؛ و آن زنى است که چند ماه خون دیده ولى عادت معینى پیدا نکرده، یا عادتش بهم خورده و عادت تازه‌‌اى پیدا نکرده است.
۵ ـ مبتدئه؛ و آن زنى است که دفعه اولِ خون دیدن او است.
۶ ـ ناسیه؛ و آن زنى است که عادت خود را فراموش کرده است.
و هرکدام از اینها احکامى دارند که در مسائل بعدى گفته مى‌‌شود.
(۴١۴) زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد، اگر در وقت عادت یا دو سه روز جلوتر یا دو سه روز عقب‌‌تر خون ببیند، به طورى که بگویند حیض را جلو یا عقب انداخته اگر چه آن خون، نشانه‌‌هاى حیض را نداشته باشد، باید به احکامى که براى زن حائض گفته مى‌‌شود عمل کند. و چنانچه بعد بفهمد حیض نبوده، مثل اینکه پیش از سه روز پاک شود، باید عبادتهایى را که بجا نیاورده قضا نماید.
(۴١۵) زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر چند روز پیش از عادت و همه روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود، همه حیض است؛ و اگر از ده روز بیشتر شود، فقط خونى را که در روزهاى عادت خود دیده، حیض است و خونى که پیش از آن و بعد از آن دیده استحاضه مى‌‌باشد، و باید عبادتهایى را که در روزهاى پیش از عادت و بعد از عادت بجا نیاورده قضا نماید. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پیش از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود، همه حیض است؛ و اگر از ده روز بیشتر شود، فقط روزهاى عادت او حیض است و خونى که جلوتر از آن دیده استحاضه مى‌‌باشد و چنانچه در آن روزها عبادت نکرده باید قضا نماید. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود، همه حیض است؛ و اگر بیشتر شود فقط روزهاى عادت حیض و باقى استحاضه است.
(۴١۶) زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پیش از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود همه حیض است؛ و اگر از ده روز بیشتر شود روزهایى که در عادت خون دیده با چند روز پیش از آن، که روى هم به مقدار عادت او شود، حیض، و روزهاى اول را استحاضه قرار مى‌‌دهد. و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود، همه حیض است؛ و اگر بیشتر شود، باید روزهایى که در عادت، خون دیده با چند روز بعد از آن که روى هم به مقدار عادت او شود، حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
(۴١٧) زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند، خونى که در روزهاى عادت دیده اگر چه نشانه‌‌هاى حیض را نداشته باشد، حیض است؛ وخونى که بعد از روزهاى عادت دیده اگرچه نشانه‌‌هاى حیض را داشته‌‌باشد استحاضه است. مثلا زنى که عادت حیض او از اول ماه تا هفتم است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببیند، هفت روز اول آن حیض و پنج روز بعد استحاضه مى‌‌باشد.
(۴١٨) زنى که عادت وقتیه دارد، اگر در وقت عادت خود یا دو سه روز پیش از عادت یا دو سه روز بعد از عادت خون ببیند به طورى که بگویند حیض را جلو یا عقب انداخته، اگر چه آن خون نشانه‌‌هاى حیض را نداشته باشد، باید به احکامى که براى زن‌‌هاى حائض گفته خواهد شد عمل نماید. و اگر بعد بفهمد حیض نبوده، مثل آن که پیش از سه روز پاک شود، باید عبادتهایى را که بجا نیاورده قضا نماید.
(۴١٩) زنى که عادت عددیه دارد، اگر بیشتر از شماره عادت خود خون ببیند و از ده روز بیشتر شود، چنانچه همه خون‌‌هایى که دیده یک جور باشد باید از موقع دیدن خون به شماره روزهاى عادتش حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد. و اگر همه خون‌‌هایى که دیده یک جور نباشد، بلکه چند روز از آن نشانه حیض و چند روز دیگر نشانه استحاضه را داشته باشد، اگر روزهایى که خون، نشانه حیض را دارد با شماره روزهاى عادت او یک اندازه است، باید همان روزها را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد؛ و اگر روزهایى که خون نشانه حیض دارد، از روزهاى عادت او بیشتر است، فقط به اندازه روزهاى عادت او حیض، و بقیه استحاضه است؛ و اگر روزهایى که خون نشانه حیض دارد از روزهاى عادت او کمتر است، باید آن روزها را با چند روز دیگر که روى هم به اندازه روزهاى عادتش شود، حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
(۴٢٠) مضطربه (زنى که چند ماه خون دیده ولى عادت معینى پیدا نکرده) اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و همه خون‌‌هایى که دیده یک جور باشد، چنانچه عادت خویشان او مشخص است آن مقدار را براى خود حیض و بقیه را استحاضه قرار مى‌‌دهد.
(۴٢١) مضطربه اگر بیشتر از ده روز خونى ببیند که چند روز آن نشانه حیض و چند روز دیگر آن نشانه استحاضه دارد، چنانچه خونى که نشانه حیض دارد کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد، همه آن حیض است؛ و اگر خونى که نشانه حیض را دارد کمتر از سه روز باشد باید بنابراحتیاط تا هفت روز را حیض قرار دهد.
(۴٢٢) مبتدئه، یعنى زنى که دفعه اول خون دیدن اوست، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و همه خون‌‌هایى که دیده یک جور باشد باید عادت خویشان خود را به طورى که در مضطربه گفته شد حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
(۴٢٣) مبتدئه اگر بیشتر از ده روز خونى ببیند که چند روز آن نشانه حیض و چند روز دیگر نشانه استحاضه را داشته باشد، چنانچه خونى که نشانه حیض دارد کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد، همه آن حیض است. ولى اگر پیش از گذشتن ده روز از خونى که نشانه حیض دارد دوباره خونى ببیند که آن هم نشانه خون حیض داشته باشد، مثل آن که پنج روز خون سیاه و نُه روز خون زرد و دوباره پنج روز خون سیاه ببیند، باید از اول خون اول که نشانه حیض دارد، حیض قرار دهد و در عدد رجوع به خویشاوندان خود کند و بقیه را استحاضه قرار دهد.
(۴٢۴) مبتدئه اگر بیشتر از ده روز خونى ببیند که چند روز آن نشانه حیض و چند روز دیگر آن نشانه استحاضه داشته باشد، چنانچه خونى که نشانه حیض دارد از سه روز کمتر یا از ده روز بیشتر باشد، باید از اولى که خون نشانه حیض دارد، حیض قرار دهد و در عدد به خویشاوندان خود رجوع کند و بقیه را استحاضه قرار دهد.
(۴٢۵) ناسیه، یعنى زنى که وقت و عدد عادت خود را فراموش کرده است، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند باید روزهایى را که خون او نشانه حیض دارد تا ده روز، حیض قرار دهد و بقیه را استحاضه قرار دهد. و اگر نتواند حیض را به واسطه نشانه‌‌هاى آن تشخیص دهد، بنا بر احتیاط واجب باید هفت روز اول را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، مگر اینکه بداند به طور مسلم در روزهاى اول، حیض نمى‌‌شده است که در آن صورت بعد از آن روزها را باید حیض قرار دهد؛ و اگر ظن اطمینانى پیدا کرد که ایام عادتش مثل خویشان خود است عادت آنها را براى خود انتخاب مى‌‌کند.