(٢٠٧٨) دستور سر بریدن حیوان آن است که چهار رگ بزرگ گردن آن را از پایین برآمدگى زیر گلو به طور کامل ببرند، و آن چهار رگ عبارتند از: «حلقوم» که مجراى تنفس حیوان است، و «مرى» که زیر حلقوم است و مجراى غذاى حیوان است، و دو رگ خونى دیگر، که دو طرف حلقوم است و به آنها «ودج» گفته مى‌‌شود، و اگر آنها را بشکافند کافى نیست.
(٢٠٧٩) اگر بعضى از چهار رگ را در حال اختیار ببرند و صبر کنند تا حیوان بمیرد بعد بقیه را ببرند، فایده ندارد.
(٢٠٨٠) اگر گرگ گلوى گوسفندى را به طورى بکنَد که از چهار رگى که در گردن است و باید بریده شود، چیزى نماند، آن حیوان حرام مى‌‌شود، ولى اگر مقدارى از گردن را بکنَد و چهار رگ باقى باشد، یا جاى دیگر بدن را بکند، در صورتى که گوسفند زنده باشد، و به دستورى که گفته مى‌‌شود سر آن را ببرند، حلال و پاک مى‌‌باشد.