احکام, امر به ‌‌معروف و نهى‌ ‌از منكر, خريد و فروش, معامله سَلَف

شرايط معامله سَلَف

(١۶۴۶) معامله سلف شش شرط دارد:

١ ـ باید خصوصیاتى را که قیمت جنس به واسطه آنها فرق مى‌‌کند، معین نمایند. ولى دقت زیاد هم لازم نیست، همین قدر که مردم بگویند خصوصیات آن معلوم شده کافى است، پس معامله سلف در نان، گوشت، پوست حیوان و مانند آنها، در صورتى که نشود خصوصیاتشان را به طورى معین کنند که براى مشترى مجهول نباشد و معامله غررى باشد، باطل است.

٢ ـ پیش از آن که خریدار و فروشنده از هم جدا شوند، خریدار تمام قیمت را به فروشنده بدهد و اگر خریدار از فروشنده طلبکار است خلاف احتیاط است که پول را از طلب خود حساب کند، گر چه جایز بودن این کار خالى از وجه نیست، و چنانچه مقدارى از قیمت آن را بدهد، اگر چه معامله به آن مقدار صحیح است، ولى فروشنده مى‌‌تواند معامله همان مقدار را بهم بزند.

٣ ـ بنا براحتیاط واجب، زمان دریافت جنس را کاملا معین کنند، و چنانچه زمان را معین نکنند و بطور فعلى بفروشند معامله صحیح است ولى معامله سلف نیست.

۴ ـ وقتى را براى تحویل جنس معین کنند که در آن وقت، به قدرى از آن جنس وجود داشته باشد که اطمینان داشته باشند که نایاب نخواهد بود.

۵ ـ بنا براظهر محل تحویل جنس را معین نمایند، بطورى که هیچیک مغبون نشوند، ولى اگر از نوع معامله جاى آن معلوم باشد، لازم نیست اسم آنجا را ببرند، و همچنین کرایه حمل بار باید مشخص شود که به عهده کدام یک مى‌‌باشد.

۶ ـ وزن یا پیمانه آن را معین کنند، و جنسى را هم که معمولا با دیدن، معامله مى‌‌کنند اگر سلف بفروشند، اشکال ندارد، ولى باید مثل بعضى از اقسام گردو و تخم مرغ تفاوت افراد آن به قدرى کم باشد که مردم به آن اهمیت ندهند، به هر حال در معامله سلف باید طورى جنس را مشخص کنند که هیچیک از فروشنده و خریدار مغبون نشوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *