(١٢٠٨) اگر در صف‌‌هاى جماعت جا باشد، مکروه است انسان تنها بایستد. راه دادن افرادى که از کمال عقل برخوردار نیستند مثل طفل، دیوانه و ابله در صف اول و به خصوص نزدیک امام و یا در جایى که گمان مى‌‌رود موجب فساد نماز دیگران شود، مکروه است.
(١٢٠٩) مکروه است مأموم ذکرهاى نماز را طورى بگوید که امام بشنود.
(١٢١٠) در صورتى که جماعت برپا شد و «قَدْقامَتِ الصَّلاة» گفته شود، خواندن نافله براى مأموم مکروه است و بنا بر اقرب این کراهت قبل از «قدقامت الصلاة» نیز هست، در صورتى که بداند به اول جماعت نمى‌‌رسد.
(١٢١١) اقتداى مسافر به غیرمسافر و همچنین برعکس مکروه است و کراهت در این موارد به معناى کم شدن ثواب جماعت است.