(۴٢۶) چند چیز بر حائض حرام است:
١_ عبادت‌‌هایى که مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود، ولى بجا آوردن عبادت‌‌هایى که وضو و غسل و تیمم براى آنها لازم نیست، مانند نماز میت، مانعى ندارد.
٢ ـ تمام چیزهایى که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد.
٣ ـ جماع کردن در فرج، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگر چه به مقدار ختنه‌‌گاه داخل شود و منى هم بیرون نیاید.
(۴٢٧) جماع کردن در روزهایى هم که حیض زن قطعى نیست ولى شرعاً باید براى خود حیض قرار دهد حرام است. پس زنى که بیشتر از ده روز خون مى‌‌بیند و باید به دستورى که قبلاً ذکر شده روزهاى عادت خویشان خود را حیض قرار دهد، شوهرش نمى‌‌تواند در آن روزها با او نزدیکى نماید.
(۴٢٨) اگر شماره روزهاى حیض زن به سه قسمت تقسیم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قُبُل جماع کند، احتیاط واجب آن است که هجده نخود طلا کفاره به فقیر بدهد و اگر در قسمت دوم جماع کند، نُه نخود و اگر در قسمت سوم جماع کند، باید چهار نخود و نیم بدهد، مثلا زنى که شش روز خون حیض مى‌‌بیند، اگر شوهرش در شب یا روز اول و دوم با او جماع کند، هجده نخود طلا بدهد و در شب یا روز سوم و چهارم نُه نخود و در شب یا روز پنجم و ششم باید چهار نخود و نیم بدهد.
(۴٢٩) طلاق دادن زن در حال حیض، به طورى که در کتاب طلاق گفته مى‌‌شود، باطل است.
(۴٣٠) اگر زن بگوید حائضم یا از حیض پاک شده‌‌ام، باید حرف او را قبول کرد، مگر اینکه اطمینان پیدا شود که دروغ مى‌‌گوید.
(۴٣١) اگر زن در بین نماز حائض شود، نماز او باطل است.
(۴٣٢) بعد از آن که زن از خون حیض پاک شد، واجب است براى نماز و روزه و عبادت‌‌هاى دیگرى که باید با طهارت (وضو یا غسل یا تیمم) بجا آورده شود، غسل کند، و دستور آن مثل غسل جنابت است، ولى بنابراظهر براى نماز باید پیش از غسل یا بعد از آن وضو هم بگیرد، و اگر پیش از غسل وضو بگیرد بهتر است.
(۴٣٣) نمازهاى یومیه‌‌اى که زن در حال حیض نخوانده، قضا ندارد ولى روزه‌‌هاى واجب را باید قضا نماید.