ترس از ضرر‌‌

(۵٧٢) اگر از استعمال آب بر جان خود بترسد‌‌، یا بترسد که به علّت استعمال آن‌‌، مرض یا عیبى در او پیدا شود‌‌، یا مرضش طول بکشد‌‌، یا شدت کند‌‌، یا به سختى معالجه شود‌‌، باید تیمّم نماید‌‌؛ ولى اگر آب گرم براى او ضرر ندارد‌‌، باید با آب گرم وضو بگیرد یا غسل کند‌‌، در صورتى که مخارج گرم کردن در حد متعارف باشد نه خارج از حد معمول‌‌.

(۵٧٣) لازم نیست یقین کند که آب براى او ضرر دارد، بلکه اگر احتمال ضرر بدهد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد و از آن احتمال ترس براى او پیدا شود، باید تیمّم کند.

(۵٧۴) کسى که مبتلا به درد چشم است و آب براى او ضرر دارد؛ باید تیمم نماید.

(۵٧۵) اگر به دلیل یقین یا ترس به ضرر، تیمم کند و قبل از نماز بفهمد که آب برایش ضرر ندارد‌‌، تیمم او باطل است‌‌؛ و اگر بعد از نماز بفهمد، اگر قطع او بر اساس منشأ و علامت معتبرى بوده نمازش صحیح است‌‌، و گرنه بنا بر احتیاط نمازش را باید دو مرتبه بخواند‌‌.

(۵٧۶) کسى که مى‌‌داند آب برایش ضرر ندارد، چنانچه غسل کند یا وضو بگیرد و بعد بفهمد که آب براى او ضرر داشته‌‌، وضو و غسل او صحیح است‌‌.