خون

(١٠٠) خون انسان و هرحیوانى که خون جهنده دارد ـ یعنى حیوانى که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مى‌‌کند ـ نجس است، پس خون حیوانى که مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد، پاک مى‌‌باشد.

(١٠١) اگر حیوان حلال گوشت را به دستورى که در شرع معین شده بکشند و خون آن به مقدار معمول بیرون آید‌‌، خونى که در بدنش مى‌‌ماند پاک است‌‌؛ ولى اگر به علت نفس کشیدن یا به واسطه این که سر حیوان در جاى بلندى بوده خون به بدن حیوان برگردد‌‌، آن خون نجس است و همچنین چیزى که با آن خون ملاقات کند آن هم نجس است‌‌.

(١٠٢) از خونى که در تخم مرغ مى‌‌باشد بنا بر احتیاط باید اجتناب کرد‌‌، ولى اگر خون در زرده باشد سفیده پاک است و اگر در سفیده باشد زرده پاک است‌‌.
(١٠٣) خونى که هنگام دوشیدن شیر دیده مى‌‌شود نجس است و شیر را نجس مى‌‌کند.

(١٠۴)خونى که از لاى دندان‌‌ها مى‌‌آید، اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بین برود پاک است.

(١٠۵) خونى که به واسطه کوبیده شدن، زیر ناخن یا زیر پوست مى‌‌میرد، اگر طورى شود که دیگر به آن خون نگویند پاک است، و اگر به آن خون بگویند نجس است‌‌. و در صورتى که ناخن یا پوست سوراخ شود‌‌، اگر مشقت ندارد باید براى وضو و غسل‌‌، خون را بیرون آورند و اگرمشقت دارد باید اطراف آن را به طورى که نجاست زیاد نشود بشویند و پارچه یا چیزى مثل پارچه بر آن بگذارند و رویش دست تر بکشند همان طورى که وضو یا غسل جبیره‌‌اى مى‌‌نمایند.
(١٠۶) اگر انسان نداند که زیر پوست خون مرده یا گوشت به واسطه کوبیده شدن به آن حالت در آمده، پاک است.

(١٠٧) اگر موقع جوشیدن غذا ذره‌‌اى خون در آن بیفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس مى‌‌شود‌‌؛ و جوشیدن و حرارت و آتش‌‌، پاک کننده آن نیست‌‌.

(١٠٨) زردابه‌‌اى که درحال بهبودى زخم در اطراف آن پیدا مى‌‌شود، اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است و به آن خون زرد نیز نگویند، پاک است. اما اگر قبلا مى‌‌دانستیم خون بوده ولى حالا شک در خون بودن آن داشته باشیم، نجس است.