توصیه‌های معنوی حضرت آیت‌الله‌العظمی محفوظی دامت‌برکاته
بسم اللّه الرحمن الرحیم
بِسمِ اللّه دَواءٌ وَ الحَمدُللّه شِفاءٌ وَ لااِله اِلاّ اللّه کفاءٌ هُوَ الشّافی شِفاءٌ وَ هُوَ الکافی کفاءً اَذهَبِ البَأسَ بِرَبِّ النّاسِ شِفاءً لا یغادِرُهُ سُقمٌ وَ صَلَی اللّه عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ النُّجَباء.[١]
دستوراتی از آیة‌اللّه بهجت قدس‌سره برای شفا از بیماری
آیه‌اللّه بهجت: این کارها را به این نیت که اگر مردن بیمار، حتمی نیست، به وسیله این‌ها شفا باید، انجام دهید:
۱. مقدار کمی از خاک پاک مدفن سیدالشهدا علیه‌السلام را در آب زمزم مخلوط کرده و هفتاد مرتبه سوره «حمد» بر آن بخوانید و در نوبت‌های متعدد، هر روز به بیمار بخورانید (تا زمانی که شفا یابد).
۲. به فقیران «متعدد» صدقه بدهید ـ گرچه صدقه‌ای که به هر کدام می‌دهید، کم باشد ـ .
۳. روزی هفت بار سوره «حمد» را به نیت شفای او بخوانید.
۴. هر کس نزد بیمار می‌رود، برای شفایش سوره «حمد» بخواند.
۵. بیمار را به مشاهد مشرَّف (مزار معصومان علیهم‌السلام و…) ببرید و اگر نمی‌تواند، همین طور نیت و توجّه کند که به آن مشاهد رفته (و زیارت کند) و همین که به نیت شفا یافتن به آن زیارتگاه برود، کافی است.
۶. در حضور بیمار، مرثیه بخوانید به طوری که او منقلب و متأثر شود.
۷. حدیث کساء را (مکرَّراً) برای شفای او بخوانید. (و هنگام خواندن در مجلسی که این حدیث را می‌خوانید، عود روشن کنید).
۸. گوسفند نذر فقیر کنید.
۹. بیمار پس از نماز صبح، دو رکعت نماز حاجت خوانده و پس از آن سه بار بگوید: «اللّهم اشْفِنِی بِشِفَائِک وَ دَاوِنی بِدَوائِک وَ عَافِنِی بِعَافِیتِک مِنْ بَلائِک فاِنّی عبدُک و ابنُ عبدک؛ خداوندا! مرا با شفای خودت، شفا ده و با درمان خودت، درمان کن و از گرفتاری‌ات، نجات و رهایی بخش! چرا که من بنده تو و فرزند بنده تو هستم. پس از آن، یک بار هم بگوید: «بحرمة الامام الکاظم».
برای رفع امراض
مرحوم سید بن طاووس می‌گوید: برای رفع امراض، این عمل بسیار مجرب است و بارها تجربه کرده‌ایم بر روی کاغذ این دعا نوشته شود:
«یا مَنْ اِسْمُهُ دَواءُ و ذِکرُهُ شِفائُ یا مَنْ یجْعَلُ الشِّفاءَ فیما یشاءُ مِنَ الأَشیاءِ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَل شِفائی مِنْ هذا الدّاءِ فِی اِسْمِک هذا». سپس کلمات «یا اللّه» و «یا رب» و «یا اَرْحَمَ الرّاحِمین» را هر کدام به ترتیب ده مرتبه نوشته شود.[٢]
مرحوم دستغیب رحمه‌الله می‌گوید: در سامراء در زمان مرحوم میرزا محمد تقی شیرازی رحمه‌الله وبا و طاعون فراگیر شده بود. عده‌ای از ایشان درخواست دعا و عملی کردند تا شیعیان بیش از این از بین نروند. ایشان فرمود: هر روز، «زیارت عاشورا» بخوانید از فردای آن روز شیعیان با خواندن آن سالم ماندند.[٣]
جهت رفع سختی‌ها و مشکلات
مرحوم سید علی خان مدنی رحمه‌الله می‌گوید: این دعا از امام صادق علیه‌السلام است و مجرب نیز می‌باشد. حضرت می‌فرماید: برای رفع شدائد و سختی‌ها و بلاها ۱۰ مرتبه بگوید: «حَسْبِی اللّه لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیهِ تَوَکلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ».
پس ۱۰ مرتبه بگوید: «حَسْبِی اللّه لِمَنْ بَغی عَلَی حَسْبِی اللّه لِمَنْ اَرادَنی بِسُوءٍ».[۴]
مرحوم طبرسی رحمه‌الله می‌گوید: از امام صادق علیه‌السلام نقل است اگر مشکلی پیش آمده باشد نزدیک ظهر، دو رکعت نماز بخوان در رکعت اول بعد از حمد سوره توحید و بعد از آن سوره «انا فتحنا» تا آیه «وَینْصُرَک اللّهُ نَصْراً عَزِیزاً» و در رکعت دوم بعد از «حمد» سوره «توحید» و بعد از آن سوره «الم نشرح» را بخوان و نیز بعضی دیگر گفته‌اند چنان‌چه حاجت خویش را در قنوت یا سجده آخر نماز بگوید تخلّف ندارد و به اجابت می‌رسد، این عمل مجرّب است.[۵]
فردی نامه‌ای بدین مضمون خدمت آیه‌اللّه العظمی بهجت قدس سره می‌نویسد که مدتی است مشکلات زیادی از جمله مریضی خود و عیال و فرزندان برایم پیش آمده، لذا از آن مرجع عالیقدر یاری می‌طلبم که ما را راهنمایی فرمایند. حضرت آیه‌اللّه بهجت در جواب ایشان می‌فرماید: «ضمن این که صدقه می‌دهید، دو سوره «ناس» و «فلق» را تکرار فرمایید و ذکر شریف «لا حول و لا قوة الاّ باللّه» را زیاد تکرار کنید. خداوند شما را موفّق بدارد».
برای رفع مشکلات بزرگ دنیوی و اخروی
وضو بگیرید و دست‌ها رابه سوی آسمان بلند کنید و هفت بار «یا اللّه» بگویید.[۶]
رفع گرسنگی
امام صادق علیه‌السلام: هر کس گرسنه باشد و دو رکعت نماز بخواند و بگوید: «یا ربّ أطعمنی فإنی جائع» خداوند همان ساعت به او غذایی خواهد داد.[٧]
روزی حضرت فاطمه علیهاالسلام نزد رسول اللّه صلی‌الله‌علیه‌و‌آله آمد و از گرسنگی نزد ایشان شکایت کرد.
پیامبر فرمودند بگو: «یا مشبعَ الجوعة و یا رافع الوضعة إلا تجمع فاطمة بنت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله».[٨]
برای برآورده شدن مقصود
هنگام بیرون رفتن به سوی حاجت آیة الکرسی بخوان.[٩]
برای یافتن چیز گمشده یا دزدیده شده
آیة اللّه بهجت: برای یافتن هر چه که گم شده یا دزدیده شده باشد (گرچه انسان باشد!) این ذکر را بسیار بخوانید ـ تا زمانی که یافته شود ـ «أصْبَحْتُ فی أمَانِ اللّه، أمْسَیتُ فِی جَوارِ اللّه؛ در پناه خدا صبح کردم؛ در پناه خدا وارد شب شدم».
شخصی با دیگری کار داشت، اما نه دقیقاً و به درستی او را می‌شناخت و نه می‌دانست کجاست. در خانه‌ی خود نشست و آن قدر این ذکر را گفت که آن فرد مطلوب، با پای خودش نزد او آمد!
حفظ و پیدا کردن اموال و اشیاء گمشده
این دعا را به همین منظور خوانده یا نوشته شود:
اللّهم أنت جبارٌ فی السماء و جبارٌ فی الارض و ملک فی السماء و ملک فی الارض و إلهٌ فی السماء و إلهٌ فی الارض، تردّ الضالّة و تهدی من الضَّلالة؛ ردّ علی، فلانٍ ضالّة و احفظه.[١٠]
جهت محفوظ ماندن
امیرمؤمنان علیه‌السلام: هر کس هنگام خواب دستش را بر گونه راست خود نهاده و بگوید: «بسم اللّه؛ وضعتُ جنبی للّه علی ملّة ابراهیم علیه‌السلام و دین محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و ولایة من افترض اللّه طاعته؛ ما شاءاللّه کان و ما لم یشأ لم یکن؛ أشهد أن اللّه علی کل شی‌ءٍ قدیر» از دزدیده شدن اموال و خراب شدن خانه‌اش محفوظ خواهد ماند و فرشتگان برایش آمرزش می‌طلبند.[١١]
برای روا شدن حاجات
امام حسین علیه‌السلام فرموده است: چهار رکعت نماز را با رعایت آداب آن، به خوبی به جا می‌گزاری و قنوت آن را نیز با ادب به‌جا می‌آوری و در رکعت اول، پس از حمد، ۷ بار می‌خوانی: «حسبنا اللّه و نعم الوکیل» و در رکعت دوم پس از حمد ۷ بار می‌خوانی: «ما شاءاللّه لا قوّة إلاّ باللّه إن تَرَنِ أنا أقلّ منک مالاً و ولداً» و در رکعت سوم، پس از حمد، ۷ بار می‌خوانی: «لا إِلـهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظّالِمِـینَ» و در رکعت چهارم، پس از حمد می‌خوانی: «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللّهِ إِنَّ اللّـهَ بَصِـیرٌ بِالعِـبادِ» و سپس حاجتت را می‌طلبی (که إن شاءاللّه برآورده شود).[١٢]
جهت رفع خواب‌های بد و پریشان
شخصی از حضرت آیة اللّه العظمی بهجت پرسید: برای خواب‌های بد و کابوس چه مرقوم می‌فرمایید؟
ایشان فرمودند: سوره‌هایی که با«قل» شروع می‌شود در وقت خواب بخواند و علاوه بر آن دعایی که در جناب الخلود نقل کرده‌اند که اولش این است: «سبحان اللّه ذی اشأن دائم السلطان…» را بخواند.
برای سحرگشایی و دفع سحر
از امام رضا علیه‌السلام درباره سحر و تأثیر آن پرسیدم، فرمود: «سحر حق است، و اگر خدا اراده کند، مضر تواند بود. چون گرفتار سِحْر شدی، برای چاره، دستهایت را برابر صورت بگیر و دعای: بِاسْمِ اللّه الْعَظِیم، بِاسم اللّه الْعَظِیمِ، رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیم، الاّ ذَهَبْتَ وَ انْقَرَضْتَ را بخوان».
برای دور کردن چشم زخم
امام صادق علیه‌السلام فرموده است: هرگاه بترسی که دیگری تو را چشم زند، یا خودت و دیگری را چشم زنی، سه بار بگو: ما شاءَ اللّه لا قَوَّةَ الاّ بِاللّه الْعَلِی الْعظیم. و از او علیه‌السلام است که فرمود: «هرگاه یکی از شما چنان خود را بیاراید که مایه شگفتی شود پیش از بیرون رفتن، دو سوره «فلق» و«ناس» را بخواند تا به اذن خدای تعالی، آزار کسی به وی نرسد».
و نیز فرمود: هر کس از دیدن چیزی در برادر خود یا شنیدن چیزی درباره او به شگفت آمده در حقش«بارک اللّه» بگوید، زیرا چشم زخم حقّ است».[١٣]
مرحوم مجلسی رحمه‌الله می‌گوید: از فضل بن عمر نقل است که مردی از شیعیان نزد امام صادق علیه‌السلام آمد و از چشم زخمی که بر اهلش آمده شکایت کرد و گفت: شکم و بدن و سر خانواده‌ام درد کرده و تمامی شب فریاد میزند و ما از صدای او درد می‌کشیم بر ما منّت گذاشته «تعویذی» برای ما بیان کنید حضرتش فرمود: زمانی که نماز واجبت را خواندی دو دست خود را کاملاً به سوی آسمان بلند کن و با حالت خشوع کامل بگو:
اَعُوذُ بِحَلالِک وَ جَمالِک وَ قُدْرَتِک وَ بَهائِک وَ سُلْطانِک مِمّا اَجِدُ یا غَوْثی یا اللّه یا غَوثی یا رَسُولَ اللّه یا غَوْثِی یا اَمیرَالْمُؤمِنینَ یا غَوثی یا فاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللّه اَغیثینی اَغیثینِی.
سپس دست راست خود را بر بالای سرت مسح کن و بگو:
یا مِن سَکنَ لَهُ ما فی السَّماواتِ وَ الارضِ سَکن ما بِی بِقُوَّتِک وَ قُدرَتِک صَلَّ عَلی مُحمّدٍ و آلِهِ وَ سَکن مابِی.[١۴]
جهت حفظ شدن
آیة اللّه مرعشی نجفی رحمه‌الله فرمودند: بنده عمری است خود را با ذکر «لا حَول و لا قُوة الاّ بِاللّه» حفظ کردم.
دعائی برای تحفّظ
آیه‌اللّه بهجت می‌فرمود: برای محفوظ ماندن، هر صبح و غروب سه بار بگوید: «اللّهم اجعلنی فی دِرْعَک الحَصِینَةِ الّتی تَجْعَلُ فِیها مَن تُرَیدُ؛ خداوندا!
مرا در زره نگهدارنده و قوی خود ـ که هرکس را بخواهی در آن قرار می‌دهی ـ قرار بده!».
ذکری برای در پناه خدا بودن
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند: هر کس هنگام بیرون رفتن از خانه بگوید:
اللّه أکبَر اللّه أکبَر اللّه أکبَر بِسْمِ اللّه دخلت و بسم اللّه خرجت و عَلَی اللّه تَوکلت و لا حَوْلَ وَ لا قوّة اِلاّ بِاللّه الْعَلِی الْعَظیم و صَلّی اللّه عَلی مُحمَّد و آلِه اَللّهُمَّ افتح لی فی وَجْهی هذا بخیرٍ. اللّهُمَّ انّی أعُوذُ بِک مِنْ شَرِّ نَفَسِی، و مِنْ شِرِّ غَیری و مِنْ شَرّ کلّ دابّةٍ أنْتَ آخِذٌ بِناصیتِها، انَّ رَبّی عَلی صِراطٍ مُستَقیمٍ.
تا زمانی که بازگردد، در پناه خدا خواهد بود.[١۵]
جهت رفع غصه و دلتنگی
برای رفع غصّه و دلتنگی، از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله روایت است که فرمود:
هر کس این دعا را بخواند خدا غصّه‌اش را ببرد و به جای دلتنگی، او را خوشحالی دهد:
اللّهُمَّ انّی عَبْدُک وَ ابْنَ عَبْدِک، وَ ابْنَ أمَتِک، ناصیتی بِیدِک، ماضٍ فِی حُکمُک، عَدلٌ فِی قَضاؤُک، أسألُک بِکلِّ اسْمٍ هُوَ لَک، سَمَّیتَ بِهِ نِفْسَک، أوْ أنْزَلْتَهُ فِی کتابِک، أو عَلَّمْتَهُ أحَداً مِنْ خَلْقِک، أوِ اسْتأثَرْتَ بِهِ فِی عَلْمِ الْغَیبِ عِندَک أنْ تَجْعَلَ الْقُرآنَ رَبِیعَ قَلْبِی، وَ نُورَ صَدْرِی، وَ جَلاءَ حُزْنِی وَ ذَهابَ هَمِّی.[١۶]
از امام صادق علیه‌السلام روایت است که فرمود: «کسی که به اندوهی سخت گرفتار آمده است باید غسل کند، دو رکعت نماز به جای آورد، سپس به بستر رود و گونه راست خود را بر دست راست بگذارد و بگوید: یا مُعِزَّ کلِّ ذَلِیلٍ یا مُذِلَّ کلّ عَزیزٍ، وَ حَقّک لَقَدْ شَقَّ عَلَی کذا وَ کذا، و گرفتاری خود را نام ببرد» در همان کتاب از امام رضا علیه‌السلامنقل است که فرمود: «هیچ کس نیست که چون به کاری غصّه دار و ناگهانی گرفتار آید، یا اندوهی سخت به او روی آورد. سر به آسمان بلند کند و سه بار بگوید: بِسْمِ اللّه الرَّحمنَ الرَّحیم مگر اینکه خداوند آن اندوه سخت و غصّه را از میان ببرد. ان‌شاءاللّه تعالی.[١٧]
مردی از آرزوهای بسیار و دل نگرانی‌های خود به امام صادق علیه‌السلام شکوه کرد. فرمود: «دستت را بر سینه‌ات بکش و بگو: بِاسْمِ اللّه وَ بِاللّه، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّه صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الاَّ بِاللّه العَظِیم، اللّهُمَّ امْسِحْ عَنِّی ما أحْذَرُ. سپس دستت را بر شکمت بکش و همان ذکر را سه بار بگو، که خدای تعالی تو را شفا خواهد داد.» مرد گوید: «بسیار می‌شد که من از هجوم آرزوها و دل‌پریشی‌ها، نماز خود را نیمه تمام رها می‌کردم. پس سه بار، به دستور سرور و آقای خود عمل کردم، وبه لطف پروردگار بهبود یافتم و آن اضطرابها از وجودم رخت بر بست.»[١٨]
برای دور کردن وحشت
مردی از وحشت خود به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله شکایت کرد. ایشان فرمود: «این کلمات را فراوان تکرار کن که خدا، وحشت را از دل گوینده این کلمات می‌راند:
« سُبْحانَ اللّه ربّی الْمَلِک الْقُدُّوسِ، رَبِّ الْمَلائِکةِ وَ الرُّوحِ، خالِقِ الْسَّماواتِ وَ الاْرْضِ، ذِی الْعِزّهِ وَ الْجَبَرُوتِ».[١٩]
نجات بی‌گناه از زندان
امام صادق علیه‌السلام: زمانی که یوسف علیه‌السلام در زندان بود، جبرئیل نزد وی آمد و گفت: پس از هر نماز واجبی بگو: «اللّهمّ اجعل لی من أمری فرجاً و مَخرجاً و ارزقنی مِن حیثُ أحتسب و من حیث لا أحتسب».[٢٠]
شخصی از آیه‌اللّه بهجت رحمه‌الله پرسید: بی‌گناهی به زندان افتاده است چه کند؟ ایشان فرمودند: هر صبح و شام سه بار بگوید: «اللّهُمَّ اجعَلنی فی دِرعِک الحَصِینَةِ الّتی تَجعَلُ فیها مِنْ تُرید».
خدایا مرا در زره و دژ بی گزند خود که هر کس را بخواهی در آن قرار می‌دهی قرار بده.
[١]. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۲۶.
[٢]. بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۶۷.
[٣]. داستانهاى شگفت، ص ۲۷۱.
[۴]. الکلم الطيب، ص ۳۲.
[۵]. مکارم الاخلاق، ج۲، ص ۱۲۲
[۶]. همان، ح ۲۳۶۱.
[٧]. مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۱۲۹.
[٨]. همان، ج ۲، ص ۱۲۲.
[٩]. همان، ح ۲۳۵۷.
[١٠]. مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۲۵۶.
[١١]. همان، ج ۲، ص ۴۵.
[١٢]. مکارم الاخلاق، ج۲، ص ۱۲۲ و ۱۲۳؛ شايد هر دو رکعت اين نماز، بايد يک سلام داشته باشد.
[١٣]. مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۲۳۱.
[١۴]. بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۵۶.
[١۵]. مکارم الاخلاق، ج۱، ص ۵۲۷.
[١۶]. همان، ج۲، ص ۱۵۵.
[١٧]. همان، ص ۲۷۵ ـ ۲۷۴.
[١٨]. همان، ص ۲۹۳ ـ ۲۹۲.
[١٩]. مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۱۵۵.
[٢٠]. من لا يحضره الفقيه، ج ۱، ص ۳۲۴ و به ظاهر اين ذکر را براى رهايى او از زندان به وى آموخت.