(٢٠٨۶) اگر حیوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شکار کنند، با پنج شرط حلال و بدنش پاک است:
١ ـ اسلحه شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد، یا مثل نیزه و تیر، تیز باشد که به واسطه تیز بودن، بدن حیوان را پاره کند، و اگر به وسیله دام یا چوب و سنگ و مانند اینها حیوانى را شکار کنند بنابر اظهرپاک نمى‌‌شود و خوردن آن هم حرام است؛ و اگر حیوانى را با تفنگ شکار کنند، چنانچه گلوله آن تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و آن را پاره کند پاک و حلال است، و اگر گلوله تیز نباشد، بلکه با فشار در بدن حیوان فرو رود و حیوان را بکشد، یا به سبب حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حیوان بمیرد، پاک و حلال بودنش، اشکال دارد.
٢ ـ کسى که شکار مى‌‌کند باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد، و اگر کافر یا کسى که اظهار دشمنى با اهل بیت پیغمبر(ص) مى‌‌کند، حیوانى را شکار نماید، آن شکار حلال نیست.
٣ ـ اسلحه را براى شکار کردن حیوان بکار ببرد، و اگر مثلا جایى را نشانه گیرى کند و ناخواسته حیوانى را بکشد، آن حیوان پاک نیست و خوردن آن هم حرام است.
۴ ـ در وقت به کار بردن اسلحه، نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد شکار حلال نمى‌‌شود. ولى اگر فراموش کند، در صورتى که معتقد به وجوبِ بردنِ نام خدا در این هنگام بوده، و یا اگر معتقد نبوده، عادت به بردن نام خدا را داشت، اشکال ندارد.
۵ ـ وقتى به حیوان برسد که مرده باشد، یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد؛ و چنانچه به اندازه سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبُرد تا بمیرد، حرام مى‌‌شود.
(٢٠٨٧) اگر دو نفر حیوانى را شکار کنند، و یکى از آنان مسلمان و دیگرى کافر باشد، یا یکى از آن دو نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
(٢٠٨٨) اگر بعد از آن که حیوانى را تیر زدند در آب بیفتد، و انسان بداند که حیوان به سبب تیر و افتادن در آب جان داده، حلال نیست، بلکه اگر شک کند که مردن حیوان فقط در اثر تیر بوده یا نه، حلال نمى‌‌باشد.
(٢٠٨٩) اگر با سگ غصبى یا اسلحه غصبى حیوانى را شکار کند، شکار حلال است و مال خود او مى‌‌شود ولى علاوه بر این که گناه کرده باید اجرت اسلحه یا سگ رابه صاحبش بدهد.
(٢٠٩٠) اگر با شمشیر یا چیز دیگرى که شکار کردن با آن صحیح است، با شرط‌‌هایى که در مسائل گذشته گفته شد، حیوانى را شکار کنند و در اثر آن، حیوان دو قسمت شود، و سر و گردن در یک قسمت بماند و وقتى انسان برسد که حیوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال است، در صورتى که به همین قطع کردن جان داده باشد؛ و اگر حیوان زنده باشد، آن قسمت که سر ندارد حرام است و آن قسمت دیگر، اگر سر آن را به دستورى که در شرع معین شده ببرند، حلال است.
(٢٠٩١) اگر با چوب یا سنگ یا چیز دیگرى که شکار کردن با آن صحیح نیست حیوانى را دو قسمت کنند، قسمتى که سر و گردن ندارد، حرام است، و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد، و سر آن را به دستورى که در شرع معین شده ببرند حلال است.
(٢٠٩٢) اگر حیوانى را شکار کنند، یا سر ببرند و بچه زنده‌‌اى از آن بیرون آید، چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معین شده سر ببرند، حلال است و اگر خودش بمیرد، حرام مى‌‌باشد.
(٢٠٩٣) اگر حیوانى را شکار کنند یا سر ببرند و بچه مرده‌‌اى از شکمش بیرون آید، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم در بدنش روییده باشد، پاک و حلال است.