شک‌‌هایى که نماز را باطل مى‌‌کند از این قرار است:
١ ـ شک در شماره رکعت‌‌هاى نماز دو رکعتى مثل نماز صبح و نماز مسافر؛ ولى شک در نماز مستحب دو رکعتى و بعضى از نمازهاى احتیاط نماز را باطل نمى‌‌کند.
٢ ـ شک در شماره رکعت‌‌هاى نماز سه رکعتى.
٣ ـ اگر در نماز چهار رکعتى شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر.
۴ ـ اگر در نماز چهار رکعتى پیش از تمام شدن سجده دوم، شک کند که دو رکعت خوانده یا بیشتر، که در این صورت نمازش باطل است و باید اعاده کند، و بهتر آن است که عمل به حکم شک کرده و نماز را اعاده نماید.
۵ ـ شک بین دو و پنج یا دو و بیشتر از پنج.
۶ ـ شک بین سه و شش یا سه و بیشتر از شش.
٧ ـ شک در رکعت‌‌هاى نماز، که نداند چند رکعت خوانده است.
٨ ـ شک بین چهار و شش یا چهار و بیشتر از شش، چه پیش از تمام شدن سجده دوم باشد و چه بعد از آن.
(٩۵٢) اگر یکى از شک‌‌هاى باطل کننده براى انسان پیش آید، بنا بر احوط نمى‌‌تواند نماز را به هم بزند بلکه باید ابتدا قدرى فکر کند تا علم یا گمان به یک طرف پیدا کند، ولى اگر بعد از فکر کردن هم شک او از بین نرود به هم زدن نماز بنا بر اظهر مانعى ندارد، و لازم نیست آن قدر صبر کند تا خود از حالت نمازگزار بیرون رود.