(٩١٨) در تمام نمازهاى واجب و مستحب پیش از رکوع رکعت دوّم مستحب است قنوت بخواند، بلکه احتیاط در این است که قنوت را در نمازهاى واجب ترک نکند؛ و در نماز وتر با آن که یک رکعت مى‌‌باشد، خواندن قنوت پیش از رکوع مستحب است؛ و نماز جمعه در هر رکعت یک قنوت دارد، در رکعت اول قبل از رکوع و در رکعت دوم بعد از رکوع؛ و نماز آیات پنج قنوت و نماز عید فطر و قربان در رکعت اول پنج قنوت و در رکعت دوم چهار قنوت دارد.
(٩١٩) اگر بخواهد قنوت بخواند خوب است دست‌‌ها را مقابل صورت بلند کند بلکه احتیاط در این است که در غیرموقع تقیه آن را ترک نکند و مستحب است که کف آنها را رو به آسمان و پهلوى هم نگه دارد.
(٩٢٠) در قنوت هرذکرى بگوید، اگر چه یک «سبحان الله» باشد، کافى است و بهتر است بگوید: «لااِلهَ اِلاَّ اللهُ الْحَلِیمُ الْکریم لااِلهُ الاّ اللهُ الْعَلِی الْعَظِیم سُبْحانَ اللهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْع وَ رَبِّ الاَْرَضِینَ السَّبْع وَ ما فیهِنَّ وَ ما بَینَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیم وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِین».
(٩٢١) اظهر جواز قنوت به غیر عربى است و باید به هرلغتى که مى‌‌خواند صحیح بخواند تا وظیفه قنوتى را انجام داده باشد و همچنین بنا بر احتیاط واجب باید دعا خواندن به صورت غلط را، در هرجاى نماز که باشد، ترک کند.
(٩٢٢) مستحب است انسان قنوت را بلند بخواند ولى براى کسى که نماز را به جماعت مى‌‌خواند، اگر امام جماعت صداى او را بشنود بلند خواندن قنوت مستحب نیست.
(٩٢٣) اگر عمداً قنوت نخواند قضا ندارد؛ و اگر فراموش کند و پیش از آن که به اندازه رکوع خم شود یادش بیاید، مستحب است بایستد و بخواند، و اگر در رکوع یادش بیاید، مستحب است بعد از رکوع قضا کند، و اگر در سجده یادش بیاید مستحب است بعد از سلام نماز، قضا نماید و احتمال دارد هرجاى نماز که یادش آمد بتواند قنوت را بجا آورد.