(١۵٨١) اگر زکات فطره رابه یکى از هشت مصرفى که سابقاً براى زکات گفته شد برسانند، بنا بر اظهر کافى است، ولى احتیاط در آن است که فقط به فقراى شیعه بدهند.
(١۵٨٢) بنا بر اظهر جایز است زکات فطره را به فقیر مستضعف، یعنى کسى که نه اهل ولایت است و نه دشمن شیعه، بدهند.
(١۵٨٣) اگر طفل شیعه‌‌اى فقیر باشد، انسان مى‌‌تواند فطره را به مصرف او برساند، یا به وسیله دادن به ولىّ طفل، ملک طفل نماید.
(١۵٨۴) به یک فقیر نباید بیشتر از مخارج سالش فطره بدهند و بنابر احتیاط واجب کمتر از یک صاع (تقریباً سه کیلو) نیز فطره ندهند.
(١۵٨۵) مستحب است در دادن زکات فطره، خویشان فقیر را بر دیگران مقدم دارد و بعد همسایگان فقیر را و بعد اهل علم فقیر را؛ ولى اگر دیگران از جهتى برترى داشته باشند، مستحب است آنها را مقدم بدارد.