(١۵١۵) گاو و گاومیش دو نصاب دارد:
نصاب اول: سى گاو است. هنگامى که تعداد گاوها به سى برسد، اگر شرایطى را که گفته شد داشته باشد، باید یک گوساله که داخل سال دوم شده و مادرش قابلیت حمل را داشته باشد به عنوان زکات داد.
نصاب دوم: چهل گاو است، و زکات آن یک گوساله ماده است که داخل سال سوم شده و مادرش قابلیت حمل را داشته باشد.
(١۵١۶) زکات مابین سى و چهل گاو واجب نیست، مثلا کسى که ٣٩ گاو دارد، فقط باید زکات سى تاى آنها را بدهد، و نیز اگراز چهل گاو زیادتر داشته باشد، تا به شصت نرسیده، فقط باید زکات چهل تاى آن را بدهد و بعد از آن که به شصت رسید، چون دو برابر نصاب اول را دارد، باید دو گوساله که داخل سال دوم شده باشند زکات بدهد، و همچنین هرچه بالا رود باید یا سىتا، سىتا، حساب کند یا چهلتا، چهلتا، یا با سى و چهل حساب کند و زکات آن را به دستورى که گفته شد بدهد، ولى باید طورى حساب کند که چیزى باقى نماند، یا اگر چیزى باقى مى ماند از نُه تا بیشتر نباشد، مثلا اگر هفتاد گاو دارد، باید به حساب سى و چهل حساب کند و براى سىتاى آن، زکات سىتا، و براى چهلتاى آن، زکات چهلتا را بدهد، چون اگر تنها با روش سىتایى، حساب کند، ده گاو زکات نداده باقى مىماند.