(١٢١٢) نماز آیات که دستور آن بعداً گفته خواهد شد به واسطه چهار چیز واجب مى‌‌شود:
١ و ٢ ـ گرفتن خورشید و گرفتن ماه، اگر چه مقدار کمى از آنها گرفته شود و کسى هم از آن نترسد.
٣ ـ زلزله، اگر چه کسى هم نترسد.
۴ ـ رعد و برق، بادهاى سیاه و سرخ و صیحه ترسناک و مانند اینها از چیزهایى که از آیات آسمانى و زمینى بوده و موجب ترس بیشتر مردم مى‌‌شود بنا بر اظهر.
(١٢١٣) اگر از چیزهایى که نماز آیات براى آنها واجب است بیشتر از یکى اتفاق بیفتد، انسان باید براى هریک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلا اگر خورشید بگیرد و زلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.
(١٢١۴) چیزهایى که نماز آیات براى آنها واجب است، در هرجایى اتفاق بیفتد، فقط مردم همان جا باید نماز آیات بخوانند و بر مردم جاهاى دیگر واجب نیست، اگر چه از توابع یکدیگر و به یک اسم معروف باشند.
(١٢١۵) از وقتى که خورشید یا ماه شروع به گرفتن مى‌‌کند، انسان باید نماز آیات را بخواند و باید به قدرى تأخیر نیندازد که شروع به باز شدن کند.
(١٢١۶) اگر خواندن نماز آیات را به قدرى تأخیر بیندازد که خورشید یا ماه شروع به باز شدن کند، بنا بر احتیاط واجب باید نیت ادا و قضا نکند ولى اگر بعد از باز شدن تمام آن نماز بخواند باید نیت قضا نماید.
(١٢١٧) اگر مدت گرفتن خورشید یا ماه بیشتر از خواندن یک رکعت باشد ولى انسان نماز را نخواند، تا وقتى که به اندازه خواندن یک رکعت به وقتِ بازشدن مانده باشد، باید نیت ادا کند.
(١٢١٨) موقعى که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق مى‌‌افتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هروقت بخواند ادا است.
(١٢١٩) اگر بعد از باز شدن خورشید یا ماه بفهمد که تمام آن گرفته بوده، باید قضاى نماز آیات را بخواند، ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نیست.
(١٢٢٠) اگر عده‌‌اى بگویند که خورشید یا ماه گرفته است، چنانچه انسان از گفته آنان یقین پیدا نکند و نماز آیات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته‌‌اند و یا این که دو نفر که عادل بودن آنها معلوم نیست شهادت بدهند و عادل بودن آنها ثابت نشود و انسان نماز آیات نخواند و بعد معلوم شود که عادل بوده‌‌اند، در صورتى که تمام خورشید یا ماه گرفته باشد، باید نماز آیات را بخواند. بلکه اگر معلوم شود که مقدارى از آن گرفته، احتیاط در آن است که نماز آیات را بخواند.
(١٢٢١) اگر در وقت نماز یومیه نماز آیات نیز بر انسان واجب شود، چنانچه براى هردو نماز وقت دارد، هرکدام را اول بخواند اشکال ندارد، و اگر وقت یکى از آن دو تنگ باشد، باید اول آن را بخواند، و اگر وقت هردو تنگ باشد، باید اول نماز یومیه را بخواند.
(١٢٢٢) اگر در بین نماز یومیه بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است، چنانچه وقت نماز یومیه تنگ نباشد، باید آن را بشکند و اول نماز آیات، بعد نماز یومیه را بجا آورد، و اگر وقت نماز یومیه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند بعد نماز آیات را بخواند.
(١٢٢٣) اگر در بین نماز آیات بفهمد که وقت نماز یومیه تنگ است، باید نماز آیات را رها کند و مشغول نماز یومیه شود و بعد از آن که نماز را تمام کرد، پیش از انجام کارى که نماز را به هم بزند، بقیه نماز آیات را از همان جا که رها کرده بخواند.