(١١٠)کسى که منکر خدا یا براى خدا شریک قائل است یا پیامبرى حضرت خاتم الانبیاء محمّد بن عبداللّه(صلى الله علیه وآله وسلم) را قبول ندارد و همین طور کسى که ایمان به خدا و پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) نداشته باشد، کافر و نجس مى‌‌باشد. همچنین کسى که یکى از ضروریات دین اسلام مثل نماز یا روزه را با علم به اینکه ضرورى دین است انکار نماید، نجس مى‌‌باشد. و اگر از روى تقصیر نداند و انکار نماید، احتیاطاً باید از او اجتناب کرد.
(١١١)تمام بدن کافر، حتى مو، ناخن و رطوبتهاى او نجس است.
(١١٢)اگر پدر و مادر و جد و جده بچه نابالغ، کافر باشند، آن بچه هم نجس است؛ و اگر یکى از اینها مسلمان باشد بچه نیز پاک است.
(١١٣)کسى که معلوم نیست مسلمان است یا نه، پاک مى‌‌باشد ولى احکام دیگر مسلمانان را ندارد، مثلا نمى‌‌تواند زن مسلمان بگیرد و نباید در قبرستان مسلمانان دفن شود.
(١١۴)اگر کسى (اعم از مسلمان و غیرمسلمان) به یکى از دوازده امام(علیهم السلام)دشنام دهد، یا با آنان دشمنى نماید، نجس است.