احکام نماز

نماز مهمترین اعمال دینى است که اگر قبول درگاه خداوند عالم شود‌‌، عبادت‌‌هاى دیگر هم قبول مى‌‌شود و اگر پذیرفته نشود اعمال دیگر هم قبول نمى‌‌شود‌‌. و همان طور که اگر انسان هرشبانه روز پنج نوبت در نهر آبى شستشو کند‌‌، چرک در بدنش نمى‌‌ماند‌‌، نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاک مى‌‌کند‌‌. سزاوار است که انسان نماز را در اول وقت بخواند‌‌. کسى که نماز را پَست و سبک شمارد‌‌، مانند کسى است که نماز نمى‌‌خواند‌‌؛ پیغمبر اکرم‌‌(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمودند‌‌: «‌‌کسى که به نماز اهمیت ندهد و آن را سبک شمارد‌‌، سزاوار عذاب آخرت است‌‌». روزى حضرت در مسجد تشریف داشتند‌‌، مردى وارد و مشغول نماز شد‌‌، رکوع و سجودش را کاملا به جا نیاورد‌‌. حضرت فرمودند‌‌: «‌‌اگر این مرد در حالى که نمازش این طور است از دنیا برود، به دین من از دنیا نرفته است‌‌»‌‌. پس انسان باید مواظب باشد که به عجله و شتابزدگى نماز نخواند و در حال نماز به یاد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجه باشد که با چه کسى سخن مى‌‌گوید و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسیار پست و ناچیز ببیند و اگر انسان در موقع نماز کاملا به این مطلب توجه کند، از خود بى‌‌خبر مى‌‌شود، چنانکه در حال نماز تیر را از پاى مبارک امیرالمؤمنین‌‌(علیه السلام) بیرون کشیدند و آن حضرت متوجه نشدند. و نیز باید نمازگزار توبه و استغفار نماید و گناهانى که مانع قبول شدن نماز است، مانند حسد، کبر، غیبت، خوردن حرام، آشامیدن مسکرات و ندادن خمس و زکات بلکه هرمعصیتى را ترک کند‌‌. و همچنین سزاوار است کارهایى که ثواب نماز را کم مى‌‌کند بجا نیاورد‌‌، مثلا در حال خواب‌‌آلودگى و خوددارى از بول به نماز نایستد و در موقع نماز به آسمان نگاه نکند و نیز کارهایى که ثواب نماز را زیاد مى‌‌کند به جا آورد‌‌، مثلا انگشترى عقیق به دست کند و لباس پاکیزه بپوشد و شانه و مسواک کند و خود را خوشبو نماید‌‌.