خون حیض خونى است که غالباً در هرماه چند روزى از رحم زن‌‌ها خارج مى‌‌شود؛ و زن را در موقع دیدن خون حیض، حائض مى‌‌گویند.
خون حیض در بیشتر اوقات غلیظ و گرم، و رنگ آن سرخ مایل به سیاه یا سرخ است و با فشار و کمى سوزش بیرون مى‌‌آید.
(٣٩٩) زن‌‌هاى سیده بعد از تمام شدن شصت سال قمرى یائسه مى شوند، یعنى خون حیض نمى‌‌بینند؛ و زن‌‌هایى که سیده نیستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال قمرى یائسه مى‌‌شوند.
(۴٠٠) خونى که دختر پیش از تمام شدن نُه سال مى‌‌بیند، در صورتى که معلوم باشد نه سال او تمام نشده است و علامت و نشانه دیگرى غیر از سن، بر بلوغ او نباشد، و همچنین خونى که زن بعد از یائسه شدن مى‌‌بیند حیض نیست.
(۴٠١) زن حامله و زنى که بچه شیر مى‌‌دهد ممکن است حیض ببیند بنا بر اقوى؛ ولى اگر بیست روز از ایام عادت دیرتر بود هم وظیفه حائض و هم مستحاضه را احتیاطاً انجام دهد.
(۴٠٢) اگر دخترى نمى‌‌داند که نه سالش تمام شده یا نه و خونى دید که یقین کرد خون حیض است باید آن را خون حیض قرار دهد.
(۴٠٣) زنى که شک دارد یائسه شده یا نه، اگر خونى ببیند و نداند حیض است یا نه باید بنا بگذارد که یائسه نشده است.
(۴٠۴) مدت حیض کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نمى‌‌شود، و اگر مختصرى هم از سه روز کمتر باشد حیض نیست.
(۴٠۵) باید سه روز اول حیض پشت سر هم باشد، پس اگر مثلا دو روز خون ببیند و یک روز پاک شود و دوباره یک روز خون ببیند حیض نیست.
(۴٠۶) اگر سه روز پشت سر هم خون ببیند و سپس پاک شود، چنانچه دوباره خون ببیند و روزهایى که خون دیده و در وسط پاک بوده، روى هم از ده روز بیشتر نشود، تمام این مدت را حیض قرار مى‌‌دهد.
(۴٠٧) اگر زنى بیش از سه روز خون دید و ده روزه یا کمتر از آن پاک شد، چنانچه نمى‌‌داند خون زخم و جراحت است یا نه، اگر درایام عادت زن باشد یا اینکه شرایط حیض را داشته باشد آن را خون حیض قرار مى‌‌دهد.
(۴٠٨) اگر خونى ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون حیض است یا زخم، اگر قبلا حیض بوده، یعنى خون حیض دیده وممکن است این خون دنباله آن باشد حیض است لیکن اظهر اعتبار خروج از چپ براى حیض و خروج از طرف راست براى زخم است، و با عدم امکان وارسى، عمل به حالت سابقه مى‌‌نماید و اگر سابقاً پاک بوده وظیفه‌‌اى نسبت به حیض ندارد.
(۴٠٩) اگر خونى ببیند و شک کند که خون حیض است یا خون نفاس، اگر در ایام عادت زن باشد آن را خون حیض قرار مى‌‌دهد وگرنه باید به وظیفه‌‌اى که مشترک بین حیض و نفاس است عمل کند، یعنى لازم نیست آنچه بر حائض واجب است ولى بر نفساء واجب نیست و آنچه بر نفساء واجب است و بر حائض واجب نیست بجا آورد. گرچه انجام دادن مجموع وظایف حائض و وظایف نفساء، مطابق احتیاط است بلکه این احتیاط در صورت امکان ترک نشود و در صورت عدم امکان احتیاط، مخالفت قطعیه ننماید.
(۴١٠) اگر خونى ببیند که نداند خون حیض است یا بکارت، ولى احتمال خون دیگرى مثل خون جراحت و زخم را هم نمى‌‌دهد، باید خود را وارسى کند، یعنى مقدارى پنبه داخل فرج نماید و کمى صبر کند، بعد بیرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همه آن رسیده، حیض مى‌‌باشد. البته باید خون زیاد نباشد تا به وسیله فوق بتواند بین خون حیض و بکارت فرق بگذارد. و در صورت عدم امکان تشخیص وعدم حصول یقین، در ایام عادت حکم به حیض بودن مى‌‌کند و گرنه عمل به حالت سابقه مى‌‌نماید.
(۴١١) اگر کمتر از سه روز خون ببیند و سپس پاک شود و بعد سه روز خون ببیند، خون دوم حیض است و خون اول اگر چه در روزهاى عادتش باشد حیض نیست.
(۴١٢) اگر حائض پاک شد و بعد از گذشتن ده روز یا بیشتر، دوباره خون دید، اگر از سه روز بیشتر طول بکشد ولى از ده روز بیشتر نباشد و سایر شرایط حیض را داشته باشد، خون دوم نیز حیض است.