(٢٠٢٩) اگر با زن نامحرمى به گمان اینکه همسر خود اوست نزدیکى کند، چه زن بداند که او شوهرش نیست، یا گمان کند شوهرش مى‌‌باشد، باید عدّه نگاه دارد.
(٢٠٣٠) زنى که به عقد دائم درآمده و شوهرش گم شده، اگر بخواهد به دیگرى شوهر کند، باید نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نماید.
(٢٠٣١) پدر و جد پدرى دیوانه در صورتى که مفسده و ضررى در کار نباشد، مى‌‌توانند زن او را طلاق بدهند.
(٢٠٣٢) اگر شوهر از روى علاماتى که در شرع معین شده، دو نفر را عادل بداند و زن خود را در حضور آنان طلاق دهد، دیگرى که آن دو را فاسق مى‌‌داند بنا بر اظهر نباید آن زن را براى خود یا براى شخص دیگر عقد کند، و در صورت جهل اگر احتمال بدهد آن دو نفر پیش کسى که طلاق مى‌‌دهد عادل هستند، بنا بر اظهر کافى است.